Coraz rzadziej można zobaczyć piękne zakwitnięte drzewa lub kwiaty, chyba że na działce lub w czyimś ogródku. Kiedyś było mnóstwo łąk, gdzie widok maków, chabrów, niezapominajek czy fiołków było normalne.
Obecnie normą jest dom handlowy lub supermarket. Dzieci nie wiedzą czym jest oset, pokrzywa czy rdest ptasi, są to już nazwy, które można znaleźć w książce o przyrodzie, której wcześniejsze pokolenia nie musiały czytać, gdyż ją przeżywały.
Żyjąc w pośpiechu nie słyszymy rankiem śpiewu ptaków, lecz odgłosy silników i tłumików. Pośpiech wszędzie jest taki, że nikt nie zwróci uwagi na dywan stokrotek na trawniku nawet przechodząc przez niego.
Dla własnej równowagi emocjonalnej i zdrowia psychicznego warto przystanąć i spojrzeć na zieleń wokół nas, docenić otaczającą nas jeszcze faunę i florę, która staje się coraz bardziej uboga i niewidoczna. Nie potrafimy docenić tego co mamy, niszczymy przyrodę, zaśmiecamy ją. Sprawia to, że pojawia się pytanie i co dalej, co przekażemy naszym dzieciom, co one przekażą dalej, co one zobaczą na tym świecie?